Fuck West-Malle
Vandaag was het de koninginnenrit voor de JVB Talent Academy. De volledige top van het klassement tekende present voor deze alweer boeiende etappe. Er waren regen en buien voorspeld door Frank De Boosere. Maar wat weet die daar nu van in zijn studio. Gelukkig had Michel een mooi parcours door de Vlaamse Ardennen uitgestippeld met enkele vrouwvriendelijke kasseistroken.
In de groep der favorieten was ploeg Geens het best vertegenwoordigd. Ze had 2 ploegmaats mee, Frans all-round en Lennert. Stuyven kon rekenen op haar locomotief Raemdonck. Ideaal om de laatste 20 km uit de wind te zitten. De Geest, bezig aan een sterk seizoen had Peeraer als ploegmaat mee. Handig als het op een photo-finish zou uitdraaien. En Schepens werd geruggensteund door Walter De Smet. Thienpondt en Van Laere zaten solo in het uitgedunde peloton. Chris Ferket probeerde een gans pak plaatsen te stijgen in het klassement. Maar volgens sommigen is hij er altijd bij als er te drinken valt.
Op de kasseien van de Lippenhovestraat brak de wedstrijd echt los. Katrien draaide de gas open. Dan moest Peggy reageren. Mireille Schepens en Nele Thienpondt probeerden aan de haken. Renners werden gelost, drinkbussen vlogen rond. Hergroepering voor de Paddestraat waar Van Laere haar duivels ontbond. Onmiddellijk reactie met Schepens, Stuyven, De Geest en Thienpondt in het wiel. Peggy Geens moest passen door materiaalpech.
Tussen de Paddestraat en de kasseien van Kerkgate was er even een dood moment. Tijd voor de wereldpremiere van de Jessie. Als Sagan een wheelie bergop kan uitvoeren, dan doe ik dat bergaf, zei Jessie. Al snel bleek dat deze act nog niet op punt stond. Wanneer de stad Oudenaarde nog wat hulp nodig heeft om hun grachten te kuisen, sturen we Jessie met haar koersmachien.
De bevoorrading in Oudenaarde kwam net op tijd. Natter konden we toch al niet worden. Na de middag steeg de trappistenkoorts. Enkele buien, tegenwind en GPS-perikelen probeerden de campionissima’s nog van hun doel te houden. Maar uiteindelijk na 159 km konden ze dan eindelijk getapt en geproefd worden. Snel even verfrissen zagen de meeste mannen niet zitten. Een goede bok moet stinken.
De trappisten werden verkocht aan 3 Onzevaders en 2 Weesgegroetjes. Maar gelukkig kon er ook gewoon betaald worden met ouderwetse euro’s. Als beloning voor het knechtenwerk kregen de ploegmaats van Peggy een kaaswiel en een snoepken zak.
Prijs voor de strijdlust ging zonder enige twijfel naar Lennert, zoon van Peggy en Frans. 12 jaar en dan al 159 km meekoersen. Een natuurtalent.
L.
Overeenkomst beloning prestaties C-ploeg seizoen 2014
Tussen de directie van de C-ploeg bestaande uit
Van Bellingen Johan (algemeen sportdirecteur)
Boel Andre (Technical manager)
Weyn Lucas (mental coach)
Keymeulen Lucien (physical coach)
en de C-ploeg werd volgende onderlinge overeenkomst gesloten:
Na elke rit, indien meer dan 28 km/u gemiddeld: Tournée générale uit de portemonnee van dhr Van Bellingen Johan
Met betrekking tot Van Laere Jessie, Felies Christel, Thienpondt Nele, Schelhas Nicole, Schepens Mireille, Willaert Katleen:
Indien meer dan 25 ritten in 2014: Boeket bloemen geschonken door dhr Van Bellingen Johan.
Met betrekking tot De Geest Maureen, Vercauteren Nancy, Stuyven Katrien en Geens Peggy:
Indien meer dan 30 ritten in 2014: boeket bloemengeschonken door dhr Van Bellingen Johan.
Met betrekking tot Vanderbauwede Guido:
Indien meer dan 25 ritten in 2014: niets of tegenprestatie door dhr Van Bellingen Johan.
53×11 – toponderhandelaar-kameraad lost problemen bij rubberproducent Lanxess op.
Werkgever wil horrorscenario zoals destijds bij Boelwerf vermijden…
Zondag Krokettendag
Deze week was er luid gejuich te horen in Brasschaat. Na de tweede rit staat Steven Cassiers namelijk aan de kop van het klassement te pronken. Printscreen en inkaderen! Over zijn podiumambities wilt Steven zich voorlopig nog niet uitspreken. Peter De Cock en Katrien nemen ondertussen hun training voor de Ventoux heel ernstig. Zo ernstig dat ze het vrije stuk meereden met een leeglopende band. Guido had na de rit niet veel tijd voor een drankje. Hij moest thuis een mooi plaatsje uitzoeken voor zijn Calendar-girls.
En uit de regionale katernen van de dagbladen bereikte ons deze week volgend bericht:
Rusthuis Meulenbroek geteisterd door luidruchtige krokettenboefer.
OCMW raadslid Jan Rosschaert (SP.A) trekt bezorgd aan de alarmbel. Nadat de meerderheid in het gemeentebestuur onlangs besliste om de dagprijs voor rusthuisbewoners op te slaan, lijkt het twijfelachtig of deze fel gecontesteerde dagprijsverhoging voldoende zal zijn om nieuwe kosten het hoofd te bieden. Sinds kort wordt het nieuwe rusthuis Meulenbroek namelijk geteisterd door een krokettenboefer. Gekleed in wieleruitrusting met roze beenverwarmers en zich voordoend als deskundige op gebied van biologisch tuinieren en luid zijn mening verkondigend over het aangepaste Sigmaplan, slaagt deze persoon er in om elke zondagmiddag al de kroketten bestemd voor de rusthuisbewoners op te fretten. Zo zou deze fijnproever vorige zondag maar liefst 20 kroketten in zijn kloten gestampt hebben. Hierdoor wordt ons systeem van sociale zekerheid en solidariteit zwaar op de proef gesteld, aldus Rosschaert. Om nog maar te zwijgen over de verstoorde zondagsrust van de bewoners. Het restaurant van OCMW Rusthuis Meulenbroek denkt er aan ‘Zondag Krokettendag’ af te schaffen. Als voorlopige oplossing zal er een weegschaal geplaatst worden aan de ingang van het restaurant waarop iedereen zal gewogen worden bij betreden en verlaten van het restaurant.
Over boomprei, bracketonstekingen en kernbommen
Vandaag begon het seizoen 2014. Tussen de deelnemers aan de eerste rit werden nog hier en daar een paar sumoworstelaars gespot, maar de meeste leden lagen dankzij de bijzonder warme winter ‘op schema’. Hoewel ze ons traditioneel weer iets anders wilden laten geloven. Sommigen hadden nog voor de eerste officiële kilometer reeds zoveel getraind dat hun tweewieler al in onderhoud moest. Een bracketontsteking noemt dat tegenwoordig. Wat betreft aantal leden op een rit werd er een record gebroken: 52 leden kunnen nog altijd clubkampioen worden met het maximum aantal ritten. Omwille van alfanumerieke redenen voeren Boel (David), Cassiers en Casteleyn momenteel het klassement aan. Achteraan het peloton bengelt Lucas Weyn, de bekende kweker van boomprei en vierkantswortels uit Driegoten. Vanuit deze positie houdt hij de dames uit onze club in het oog. Zijn sterk in omvang gereduceerde broer Maurice doet het voorlopig iets beter in het klassement. Hij ambieert dit jaar een hoog klassement in de Marmotte.
Wat ons bij die andere uitdaging brengt. Elke week, na de rit en na enkele bruine paters wordt de Mont Ventoux een paar kilometer langer en een paar procenten steiler en lastiger. En wordt het haar van Peter De Cock weer wat grijzer. Straks gelooft hij nog dat hij er voor zal moeten trainen.
Wie mengt zich dit jaar in de strijd om het clubkampioenschap? Bovenaan in de lijstjes van de kenners staan de bekende namen zoals Gerry, Filip en Johan De Cock. Ook duikt hier en daar de naam van het eeuwige talent uit de Evangeliestraat weer op als gevaarlijke outsider. Maar dat is zoals de Iraanse kernbom die er binnen een jaar gaat zijn. Dat zeggen ze ook al meer dan 20 jaar maar daar zal nooit iets van komen kijken. Neenee, wie tijdens de winterritjes goed opgelet heeft, weet wie er dit jaar verschroeiend wil uitpakken. Vanaf augustus zal al één en ander duidelijk worden…
L.